miércoles, 1 de octubre de 2014

MANIFESTO CONTRA A EXCLUSIÓN SANITARIA, EN DEFENSA DA SANIDADE UNIVERSAL

Máis de 60 organizacións e plataformas dos ámbitos social, profesional e científico de todo o estado, vimos de asinar o MANIFESTO CONTRA A EXCLUSIÓN SANITARIA, EN DEFENSA DA SANIDADE UNIVERSAL cando se cumpren dous anos da entrada en vigor do RDL 16/2012 de reforma sanitaria.

As organizacións e plataformas asinantes, dos ámbitos social, profesional e científico, denunciamos os impactos do mesmo e o incumprimento por parte do Goberno Español da lexislación internacional de dereitos humanos.

Podes adherirte ao manifesto premendo aquí


MANIFESTO
Cando se cumpren dous anos da entrada en vigor do RDL 16/2012, sesenta e unha organizacións e plataformas dos ámbitos social, profesional e científico, denuncian os impactos do mesmo e o incumprimento por parte do Goberno Español da lexislación internacional de dereitos humanos.

En abril de 2012 o Goberno aprobou o Real Decreto Lei 16/2012, de medidas urxentes para garantir a sustentabilidade do Sistema Nacional de Saúde e mellorar a calidade e seguridade das súas prestacións (en diante RDL). Con este RDL a asistencia sanitaria deixou de ser un dereito de todas as persoas, e pasou a ser unha prestación vinculada á condición administrativa de persoa asegurada. Ademais restrínxense certas prestacións e auméntase a carga económica directa para as persoas. Dous anos despois o balance non pode ser máis negativo:

- Tras a aplicación do RDL, polo menos 873.000 persoas en España perderon o dereito á asistencia sanitaria, segundo cifras do propio Goberno. Falamos dunha poboación especialmente vulnerable e que debería gozar de medidas de protección sociosanitarias. Hai que apuntar ademais que se trata dun colectivo que, do mesmo xeito que todo cidadán, vén contribuíndo ao seu financiamento mediante os impostos.

- A diferente aplicación do RDL polas Comunidades Autónomas (CCAA) e a disparidade de criterios na aplicación da normativa por parte dos centros sanitarios deteriorou aínda máis a cohesión territorial no Sistema Nacional de Saúde, e converteu o acceso á atención sanitaria nun auténtico labirinto administrativo.





- Mesmo naqueles supostos nos que o RDL recoñece o dereito á atención (embarazadas, menores, atención de urxencias…) orixináronse numerosos casos de desatención, sen que, até a data, se tomara ningunha iniciativa para atallar estes incumprimentos.

- Ao desprazar a atención ás urxencias (de esta lograrse) xerase atraso diagnóstico e agravamento das patoloxías, o que supón un aumento do gasto sanitario para a súa atención. Estudos noutros países demostraron que medidas de exclusión sanitaria similares xeraron un gasto até catro veces maior do que custaría cunha atención inclusiva.
- A esixencia de firma de compromisos de pago, a facturación indebida da atención en urxencias e outros impedimentos para o acceso ao sistema sanitario, van xerando un efecto disuasorio e unha ruptura da continuidade asistencial, que está a pór en grave risco a saúde e a vida das persoas, tal como organizacións médicas evidenciaron nos falecementos de Alpha Pam en Mallorca, Soidade Torrico en Valencia e Janneth Beltrán en Toledo.

- A pesar de que algunhas CCAA emitiron instrucións para asegurar asistencia sanitaria para toda a poboación nos supostos de risco para a saúde pública, o citado RDL senta as bases para que se produza un retroceso nos programas de prevención, vixiancia e control de enfermidades tanto transmisibles como non transmisibles. As dificultades de acceso de sectores de poboación ás medidas propostas para evitar a aparición de novos casos e/ou o control de brotes epidémicos (vacinación, quimioprofilaxe ou inmunoprofilaxe, illamento, diagnóstico ou tratamento), ten repercusións non só no ámbito individual senón tamén na saúde colectiva.

- Nun contexto de incremento da desigualdade económica (no catro anos iniciais da crise, a desigualdade nos ingresos creceu na mesma medida que se logrou reducir nos vinte e dous anos previos) o encarecemento do acceso a determinadas prestacións e medicamentos, e a exclusión sanitaria das persoas máis vulnerables, provocados pola promulgación do RDL, xerou un incremento relevante das desigualdades en saúde, como empeza a demostrarse nalgunhas CCAA. Está demostrado que o incremento na desigualdade de ingresos produce un aumento de problemas de saúde, un peor uso dos medicamentos e un incremento xeral do sufrimento.

-  Resulta preocupante o posible impacto de xénero do RDL, dados os crecentes obstáculos que están a atopar as mulleres migrantes a quen se lles retirou a tarxeta sanitaria, o que dificulta a detección de casos de violencia de xénero, así como a adecuada asistencia en casos de violencia sexual. No caso das vítimas de trata de seres humanos limítase o acceso a quen se lles outorga o período de restablecemento e reflexión, mentres que á maioría non se lles recoñece o dereito á asistencia sanitaria. De igual maneira, convén lembrar que son as mulleres o colectivo maioritariamente afectado pola desigualdade económica.

- Varios organismos de Nacións Unidas e do Consello de Europa subliñaron que esta reforma contravén estándares internacionais de dereitos humanos. Dirixiron numerosas recomendacións ao Goberno español instándolle a garantir o acceso á atención sanitaria das persoas migrantes, independentemente da súa situación administrativa. Así mesmo, pedíronlle que avalíe o impacto da reforma sanitaria en termos de dereitos humanos, e lembráronlle que as normas de dereitos humanos non poden ser ignoradas polas presións fiscais. Até a data o Goberno non cumpriu ningunha destas recomendacións.

- Pola súa banda, o Tribunal Constitucional en dous autos afirma que “o dereito á saúde e o dereito á integridade física das persoas afectadas…, así como a conveniencia de evitar riscos para a saúde do conxunto da sociedade, posúen unha importancia singular no marco constitucional, que non pode verse desvirtuada pola mera consideración dun eventual aforro económico que non puido ser concretado”. Efectivamente, antes de implantar o RDL non se analizou nin comunicou con claridade o aforro que ía supor e até a data non se publicou ningún cálculo respecto diso.

- Ante esta situación instamos o Goberno de España a derrogar o RDL 16/2012, e elaborar unha nova Lei de Sanidade:
  • Que naza dun amplo consenso coas diversas forzas políticas, organizacións sociais e sociedades científicas.
  • Que estableza as condicións para un Sistema Nacional de Saúde, universal, de calidade, e sustentable sobre a base dunha xestión eficiente, eficaz e transparente.
  • Que garanta o dereito á protección e promoción da saúde establecido na Constitución Española, e o dereito de toda persoa ao gozar do máis alto nivel posible de saúde, tal e como é definida pola Organización Mundial da Saúde: completo estado de benestar físico, psíquico e social e non só a ausencia de enfermidade, como marco das políticas, plans e estratexias de saúde e base do modelo integrador bio-psico-social de atención á persoa enferma, dereito tamén recollido no Pacto Internacional de Dereitos Sociais, Económicos e Culturais ratificado por España.
 Madrid 30 de Setembro de 2014


ACATHI (Associació Catalana per a la Integració d'Homosexuals --- AFEM (Asociación de Facultativos Especialistas de Madrid.) --- Alianza por la solidaridad. --- AMaSaP (Asociación Madrileña de Salud Pública.) --- Amnistía Internacional.--- APDHA (Asociación pro Derechos Humanos de Andalucía).--- Apoyo Positivo.--- Asociación Cultural Candela --- Asociación de Ayuda contra la Drogadicción "SILDAVIA" --- Asociación de Usuarios de la Sanidad Región de Murcia.--- AEDIDH (Asociación Española para el derecho internacional de los derechos humanos) --- Asociación Patim.--- Asociación Salud y Familia. ---ASTI (Asociación de Solidaridad con los Trabajadores Inmigrantes) --- Attac España --- Bolo-Bolo Castilla-La Mancha. --- Cáritas Española.--- CALCSICOVA --- CEAR (Comisión Española de Ayuda al Refugiado).--- Centro de Defensa y Estudio de los Derechos Humanos --- CESIDA. --- COGAM. --- Colectivo Feminista Las Tejedoras. --- Comisión General de Justicia y Paz. --- Comissió Catalana d'Ajuda al Refugiat --- Comité Ciudadano Antisida de Salamanca. --- EAPN España --- EASP (Escuela Andaluza de Salud Pública). --- Echeverria Abogados.--- Farmacéuticos Mundi. --- FAUDAS (Federación Estatal de Asociaciones de Personas Afectadas por las Drogas y el VIH) Federación de Asociaciones de SOS Racismo del Estado español --- Federación de asociaciones para la defensa de la sanidad pública. --- Federación Trabajando en Positivo. --- FELGTB (Federación Estatal de Lesbianas, Gais, Transexuales y Bisexuales). --- Foro Galego de inmigración. --- FPFE (Federación de Planificación Familiar Estatal). --- Fundación 26 de Diciembre --- Fundació Migra Studium - Servei Jesuita a Migrants. --- Fundación ACOBE. --- Fundación Atenea. --- Fundación Bachue. --- Fundación Lucia --- HOAC (Hermandad obrera de Accion Católica). --- INCIDE (Inclusión, Ciudadanía, Diversidad y Educación). --- JEC (Juventud Estudiante Católica). --- JOC (Juventud Obrera Cristiana).--- Médicos del Mundo. --- Médicos Mundi. --- MPDL (Movimiento por la Paz el Desarme y la Libertad). --- POAS (Plataforma de Organizaciones de Accion Social). --- Plataforma en Defensa Sanidad Pública del Sureste de Madrid. --- Proyecto Esperanza-Adoratrices. --- PTS (Plataforma del Tercer Sector). --- Red Acoge. --- Salud por Derecho. --- SARE (Prevención y apoyo a personas que viven con vih de Pamplona). --- SEMFyC (Sociedad Española de Medicina Familiar y Comunitaria). --- SESPAS (Sociedad Española de Salud Pública y Administración Sanitaria.) --- Taula d'entitats del Tercer Sector Social de Catalunya --- UNAD.